Jest formą terapii tkanek miękkich, która skupiona jest na przywracaniu prawidłowej struktury oraz napięcia głębokich warstw mięśni i tkanki łącznej. Przyczyną zaburzenia tej struktury mogą być nieprawidłowe wzorce ruchowe, przyjmowanie nieprawidłowej postawy ciała, urazy sportowe, stany zapalne, stany po zabiegach operacyjnych itp. Konsekwencją tego jest pojawienie się w obrębie tkanki mięśniowej zrostów i zwłóknień, przyjmujących charakterystyczne powrózki wyczuwalne w badaniu palpacyjnym. Zrosty i zwłóknienia mogą również powstawać w obrębie ścięgien i więzadeł. Mogą one blokować krążenie i wywoływać ból, powodować ograniczenie ruchu lub stan zapalny.
Masaż głęboki poprzez zastosowanie odpowiednich technik, w postaci powolnych ruchów pięścią czy też przedramieniem, wycelowanych w konkretną strukturę powoduje rozluźnienie, wydłużenie i zlikwidowanie zrostów oraz nieprawidłowych wzorców ruchowych. Znosi również ból i przywraca prawidłowy zakres ruchu w sposób przyjemny i nieobciążający dla pacjenta.
W zależności od leczonej okolicy ciała oraz kierunku wykonywania ruchów wyróżnia się następujące techniki wykorzystywane w masażu głębokim:
- ruch podłużny – wykonywany równolegle do przebiegu włókien mięśniowych i kierunku ich skurczu
- dekompresja stawu – połączenie ruchu równoległego z wybraniem luzu torebki stawowej mające na celu zmniejszenie sił kompresyjnych przez wyrównanie ciśnienia wewnątrzstawowego
- ruch poprzeczny – wykonywany w poprzek nadmiernie napiętych i bolesnych włókien
- stymulacja mięśnia do skurczu – technika, której celem jest pobudzenie osłabionego mięśnia, wykonywana w zgodnie z kierunkiem jego skurczu (od przyczepu dalszego do bliższego) w połączeniu z biernym lub czynnym ruchem stawu, ponad którym ten mięsień przebiega
- stymulacja mięśnia do rozciągania – technika, której celem jest rozluźnienie i wydłużenie mięśnia, wykonywana w kierunku jego rozciągania (od przyczepu bliższego do dalszego) w połączeniu z biernym lub czynnym ruchem stawu, ponad którym ten mięsień przebiega
- zablokowanie z rozciąganiem – umożliwia sprecyzowane rozluźnianie najbardziej napiętych miejsc w obrębie opracowywanego mięśnia
- separacja przedziałów międzytkankowych – technika, której celem jest likwidowanie zrostów łącznotkankowych pomiędzy sąsiadującymi tkankami
- uwalnianie mięśniowe – chwyt polegający na przywróceniu ruchomości mięśnia w kierunku innym od przebiegu jego włókien
- intensywne rozciąganie – ruch wykonywany w kierunku przeciwnym (od przyczepu dalszego do bliższego) do kierunku rozciąganego mięśnia w połączeniu z biernym lub czynnym ruchem stawu, ponad którym przebiega ten mięsień